ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ည

ငယ္ငယ္ကေပါ့........
က်ေနာ့္အိမ္ေ႐ွ႕မွာကုကၠိဳပင္ၾကီးတစ္ပင္႐ွိတယ္
အျမစ္ေတြဟာေျမေပၚမွာေခြပတ္လို႔ေနတယ္ အေမွာင္ေရာင္ေတြသိပ္မ်ားလြန္းတဲ့ညေတြမွာ
အဲဒီကုကၠိဳျမစ္ေပၚတက္လွဲအိပ္ျပီး ကုကၠိဳအကိုင္းအ႐ြက္ေတြၾကားကေန ၾကိဳၾကားၾကိဳၾကားလွမ္းျမင္ေနရတဲ့
ေကာင္းကင္ကၾကယ္ေတြကိုက်ေနာ္ေငးေမာေနတတ္တယ္
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး... ၾကယ္ေတြကိုေငးရတာ ေပ်ာ္သလိုလို ေဆြးသလိုလိုၾကီးမို႔လို႔။
အနက္ေရာင္ေကာင္းကင္ေနာက္ခံနဲ႔ဆိုေတာ့ၾကယ္စုၾကယ္ေဝးကိုၾကည့္ရတာ
ကတၱီပါခင္းေပၚၾကဲပက္ထားတဲ့စိန္ပြင့္ေတြလိုပဲ
ေလာဘေတြ ေမာဟေတြ လံုးဝမပါတဲ့ စၾကာဝဠာထဲက ရတနာျပပြဲေလးေပါ့

မွတ္မွတ္ရရ က်ေနာ့ေကာင္းကင္ထက္ မိုးရိပ္ေလရိပ္ေတြဆင္လာတဲ့ညတစ္ညမွာ ၾကယ္ေတြတ႐ုန္း႐ုန္းနဲ႔
ဒုန္းစိုင္းထြက္သြားလိုက္ၾကတာ ခုထိတစ္ေကာင္တစ္မွီးမွကိုေပၚမလာၾကေတာ့ဘူး
...ေၾကကြဲရပါတယ္ (တစ္ကယ္ပါပဲ)
ခုေတာ့ က်ေနာ့ေကာင္းကင္ကၾကယ္ေတြကို က်ေနာ့desktopမွာပဲဖန္တီးလိုက္တယ္
ဒီပံုေတြကိုအသံုးျပဳျပီးေတာ့ေပါ့..








ေနာက္ဆံုးဒီအပံုထြက္လာပါတယ္


ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲတံတားကသစ္သားေထာက္တိုင္ေတြရဲ့အရိပ္ဟာမွားေနပါတယ္
(ဒီအပံုရဲ့သေဘာအရေပါ့ေလ)
ဒါေပမယ့္ မွားေနတာကိုမွားေနတဲ့အတိုင္းပဲထားလိုက္ပါတယ္
clone stampနဲ႔ျပင္ဦးမလို႔ပဲ ဒါေပမယ့္... ပ်င္း...သြား...တယ္... ။နားလည္ေပးေပါ့ဗ်ာ
ကိုထူးအိမ္သင္အလြမ္းေျပသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါအဆစ္ထည့္ေပးလိုက္တယ္
ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ည
မိတ္ေဆြတို႔ဘဝရဲ့မိုးေကာင္းကင္ထက္မွာ ၾကယ္စံုတဲ့ညမ်ိဳး႐ွိခဲ့ဖူးၾကလိမ့္မယ္ ထို႔အတူပဲ
ေလနီ႐ိုင္းေတြၾကမ္းတဲ့ညမ်ိဳးလည္း႐ွိခဲ့ဖူးလိမ့္မယ္ အခုဒီပိုစ္ကေတာ့ မိတ္ေဆြတို႔ဘဝရဲ့
ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ညတစ္ညကို အမွတ္ရေစဖို႔ရည္႐ြယ္ပါတယ္ ။